Ludzie mają długą historię słodkich smaków.
"Wszystkie (lub prawie wszystkie) ssaki lubią słodkie smaki. Mleko, w tym mleko ludzkie, ma słodki smak lub prawie zawsze kojarzy się ze słodyczą. W swojej książce "Słodycz i moc" brytyjski uczony Seamus ujawnia, w jaki sposób cukier przestał być towarem luksusowym, a stał się coraz bardziej popularny. W tym czasie plantacje trzciny cukrowej w koloniach nieustannie dostarczały słodycz do wszystkich zakątków świata, a przemysł cukrowniczy stał się jednym z filarów nowoczesnego rozwoju kapitalizmu.
W XIX wieku przemysł chemiczny rozkwitł, dostarczając nowych rozwiązań dla ludzkości w pogoni za słodyczą. W 1879 roku dwóch naukowców z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa, Lemelson i Fahlberg, wspólnie opublikowało pracę przedstawiającą substancję zwaną "ftaloylsulfonimidem" i metodę jej syntezy. "Inna nazwa tej substancji to sacharyna.
Historia odkrycia sacharyny jest bardzo ciekawa. Pewnego dnia po eksperymencie Fahlberg nie umył rąk i poszedł coś zjeść, jego usta nagle poczuły wyraźny słodki smak, więc wrócił do laboratorium, aby poszukać, i w końcu znalazł resztkową słodką substancję, a później wraz z kierownikiem laboratorium Lemsen wspólnie opublikował artykuł. Tym samym pierwszy na świecie sztuczny słodzik, tak "przypadkowo" opracowany.
To niezamierzone odkrycie miało ogromny wpływ na przemysł spożywczy w przyszłości. Słodycz sacharyny jest od 300 do 500 razy większa niż sacharozy, ale koszt to tylko 1/10 i prawie nie bierze udziału w metabolizmie organizmu, więc szybko stała się popularna. W tym samym czasie poczyniono również ogromne postępy w badaniach i rozwoju innych substancji słodzących. 1937 wynaleziono słodzik o słodyczy 30-50 razy większej niż sacharozy; W 1965 roku wynaleziono aspartam o słodyczy około 200 razy większej niż sacharozy; W 1967 roku wynaleziono acesulfam o słodyczy około 200 razy większej niż sacharozy; W 1976 roku wynaleziono sukralozę o słodyczy 600 razy większej niż sacharozy; W 1993 roku wynaleziono najsłodszy na świecie sztuczny słodzik, którego słodycz jest około 1,5 raza większa od sacharozy. Wynaleziono najsłodszy na świecie sztuczny słodzik Nutria, słodycz sacharozy od 7 000 do 13 000 razy ...... A ich "poprzednik" sacharyna Podobnie jak tych sztucznych słodzików, nie brakuje sztucznych słodzików, takich jak sacharyna, należy do naukowców z The Windfall.
Wraz z szybkim rozwojem technologii chemicznej ksylitol, erytrytol i inne naturalne substancje słodzące zostały również udoskonalone przez naukowców z różnych naturalnych substancji, wzbogacając rodzinę słodzików.
Po ponad 100 latach rozwoju obecna liczba słodzików była znaczna, klasyfikacja jej różnych sposobów: w zależności od źródła można podzielić na słodziki naturalne i sztuczne słodziki; w zależności od słodyczy można podzielić na słodziki o niskiej zawartości i słodziki o wysokim czasie; W zależności od wartości odżywczej można podzielić na odżywcze słodziki i nieodżywcze substancje słodzące ...... różne rodzaje słodzików Różne rodzaje słodzików mają różne właściwości chemiczne i nadają się do różnych rodzajów przetwórstwa spożywczego i mogą wytwarzać różny słodki smak po zmieszaniu ze sobą, wzbogacając stymulację ludzkiego języka. Wpływ substancji słodzących na organizm człowieka nie jest jeszcze znany.
Jako krystalizacja przemysłu chemicznego, sztuczne słodziki były przedmiotem kontrowersji od samego początku ze względu na ich "bezpieczeństwo". Na przykład w ostatnich latach w różnych badaniach stwierdzono, że aspartam powoduje białaczkę, chłoniaka, raka wątroby i inne choroby. Wcześniej sztuczne słodziki, takie jak sacharyna i słodziki, były również przedmiotem kontrowersji dotyczących tego, czy są zdrowe, czy nie.
W chwili obecnej może nie być jeszcze dokładnie wiadomo, jaki wpływ mają słodziki na organizm człowieka.